Με αφορμή τη Γιορτή της Μητέρας, που γιορτάζεται πάντοτε την δεύτερη Κυριακή του μήνα Μαΐου, σας παρουσιάζουμε πρωτοπόρες Κύπριες Αθλήτριες-Μητέρες, οι οποίες πάλεψαν σκληρά για να ανταπεξέλθουν σε όλους τους τομείς με στόχο την άριστη επιτυχία. Χρόνια Πολλά σε όλες τις μητέρες και ιδιαίτερες ευχές στις Μητέρες-Αθλήτριες!
Δομνίτσα Λανίτου-Καβουνίδου
«Ο γιος, μπήκε λοιπόν από τον Δεκέμβριο του ’44 στη ζωή του ζευγαριού. Η Δομνίτσα βέβαια ποτέ δεν εγκατέλειψε την άσκηση, γι’ αυτήν ήταν πάντα τρόπος ζωής και ευχαρίστηση. Δεν προπονιόταν όμως συστηματικά. Αυτά, μέχρι που στον ορίζοντα ξεπρόβαλαν οι Ολυμπιακοί του Λονδίνου. Οι πρώτοι Ολυμπιακοί μετά τον Πόλεμο, με δυο χαμένες ολυμπιακές χρονιές (1940 και 1944) ανάμεσα, θα διεξαγόντουσαν το 1948……Το ενδιαφέρον της ξανακεντρίστηκε. «Θα αναλάβω εγώ το παιδί», της είπε ο άνδρας της ο Κώστας. Μη σε νοιάζει. Προπονήσου, μπορείς να τα καταφέρεις.» Τριαντατεσσάρων ετών πλέον, έρχεται πάλι πρώτη στα 100μ. με 13’’6 και στα 80μ. μετ’ εμποδίων με 13’’8.»
Ηρώ Τσαγγαρίδου – Μιτσίδου
«Ένα από τα πολλά που μας έλεγαν όσοι προσπαθούσαν να μας αποτρέψουν από τον αθλητισμό ήταν ότι κινδυνεύαμε να μείνουμε στείρες, καταπονώντας τον οργανισμό και επηρεάζοντας με την υπερπροσπάθεια την ορμονική μας ισορροπία. Εγώ ανέτρεψα τις θεωρίες και διέψευσα τη φήμη που κυκλοφορούσε, τεχνηέντως διαδεδομένη μάλλον από άντρες! Φοβόντουσαν πράγματι για την κυριαρχία τους στον αθλητισμό; Έτσι κι αλλιώς η νοοτροπία ήθελε τις γυναίκες πολύ περιορισμένες, στα μητρικά καθήκοντα, βασικά, αλλά κι οι συνθήκες δεν διευκόλυναν όπως σήμερα τη γυναίκα αθλήτρια να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες του φύλου της, (όπως η έμμηνη ρήση) με τα μέσα που υπάρχουν σήμερα.»
