Σας ταξιδεύω πίσω στον χρόνο…μιλήστε μας για το ξεκίνημα σας στο ποδόσφαιρο και ειδικά στο ΑΠΟΕΛ. Πώς προέκυψε;

Παραμονές 28ης Οκτωβρίου 1973 και δεν θα είχαμε μαθήματα. Ο ξάδερφος μου Τάκης Χριστοδούλου αφού δεν είχαμε μαθήματα την επόμενη μέρα, με παροτρύνει να πάμε για προπόνηση και συγκεκριμένα στον Ολυμπιακό (παρότι Αποελίστες), γιατί ο Ολυμπιακός είχε πιο αδύνατη αναπληρωματική ομάδα και οι πιθανότητες να μας προσέξουν ήταν περισσότερες. Πάμε στο παλιό ΓΣΠ και στα αποδυτήρια του Ολυμπιακού και ρωτώντας αν είχε προπόνηση η αναπληρωματική ομάδα,μας απάντησαν αρνητικά. Τότε ο ξάδερφος μου λέει πάμε στο ΑΠΟΕΛ. Είχε προπόνηση και ρωτώντας τον αείμνηστο Αντρέα Λαζαρίδη αν μπορούσαμε να κάνουμε προπόνηση μας απάντησε θετικά. Κάναμε προπόνηση και φύγαμε. Ο ξάδερφος μου πήγε και την επόμενη μέρα προπόνηση αλλά εγώ δεν πήγα. Ο Αντρέας Λαζαρίδης ρώτησε γιατί δεν πήγα και τόνισε στο ξάδερφο μου να πάω οπωσδήποτε. Ερχόμενος στο χωριό ο ξάδερφος μου, μου ανέφερε τις παροτρύνσεις του Λαζαρίδη και πήγαμε στη προπόνηση μαζί τώρα και με τον άλλο ξάδερφο -φίλο -κουμπάρο Γιώργο Πέτρου.

Το έμπειρο μάτι του Αντρέα Λαζαρίδη διέκρινε τις ικανότητες μας και το ταλέντο μας και επέμενε επιταχτικά να υπογράψουμε στο ΑΠΟΕΛ.Παρεπιπτόντως εγώ έπαιζα στο κέντρο στην ομάδα του χωριού μου το ΘΟΙ ΑΛΑΜΠΡΑΣ και μάλιστα με έφεση στο σκοράρισμα. Ο Λαζαρίδης όμως με έχρισε Σέντερ μπακ λέγοντας μου,θα παίξεις εκεί και θα κάνεις ότι σε συμβουλεύω.Η εξέλιξη μας ήταν ραγδαία και οι παράγοντες του ΑΠΟΕΛ σε συνεννόηση  με τους παράγοντες του ΘΟΙ ΑΛΑΜΠΡΑΣ και έναντι ενός αστείου ποσού Αντρέας Σταυρου και Γιώργος Πέτρου υπογράφουν στο ΑΠΟΕΛ. Το ΑΠΟΕΛ τότε έπαιζε στην Α Εθνική και κάθε Τετάρτη που είχε δίτερμα ο αείμνηστος Μάρκοβιτς μας έπαιρνε στην α’ ομάδα.Το πρωτάθλημα στην Α Εθνική ολοκληρώθηκε και και το ΑΠΟΕΛ παρέμεινε στην Α Εθνική μέσα από αγώνες μπαράζ.Το καλοκαίρι του 1974 γίνεται η Τουρκική εισβολή και όλα τα ποδοσφαιρικά αναστέλλονται. Με την επαναδραστηριοποίηση των ποδοσφαιρικών ομάδων,μαθητές ακόμα βρεθήκαμε στη α ομάδα η οποία μετείχε ανεπίσημα στο Παγκύπριο πρωτάθλημα. Στη Α΄ ομάδα ξεκίνησα σαν δεξί μπακ αλλά ο σοβαρός τραυματισμός του συμπαίκτη μου Λίλου και με απόφαση του μετέπειτα προπονητή στην Α΄ ομάδα Αντρέα Λαζαρίδη μετατέθηκα στη φυσική μου θέση σαν Σέντερ μπακ. Για 4 χρόνια δίδυμο με το Νίκο Παντζιαρά δημιουργήσαμε ακτυπητο κέντρο άμυνας. Σ αυτά τα χρόνια κερδίσαμε σαν ΑΠΟΕΛ 3 κύπελλα Κύπρου και ένα πρωτάθλημα το 1980. Μετά έφυγα για σπουδές και μεταγράφηκα στη ΔΟΞΑ ΔΡΑΜΑΣ !

Η εποχή στην οποία αγωνιστήκατε στο ΑΠΟΕΛ ονομάζεται από πολλούς η “Χρυσή Εποχή” του ΑΠΟΕΛ. Ποιές θεωρείτε τις καλύτερες στιγμές ;

Καλύτερες στιγμές ήταν οι κατακτήσεις των τίτλων αλλά για μένα η καλύτερη χρόνια ήταν το 1980 όπου κατακτήσαμε το πρωτάθλημα κι εγώ έπαιξα όλους τους αγώνες και όλα τα λεπτά σκοράροντας και 5 γκολ. Μάλιστα κλήθηκα και στην Εθνική Κύπρου στις αρχές εκείνης της χρονιάς.

Ποιούς συμπαίκτες σας ξεχωρίζατε και ποιούς αντίπαλους θεωρούσατε τους πιο δύσκολους ;

Συμπαίκτες που ξεχώριζα εκείνη την εποχή από που να ξεκινήσω …Με πιάνει δέος …Στυλιανού Στεφανής Μάρκου Λεωνίδας Κολοκάσης(αείμνηστος) Α.Μιαμηλιώτης (αείμνηστος)Κρητικός Πετράκης Τ.Αντωνίου Ηρόδοτος Γ.Παντζιαράς και ο Νίκος Παντζιαράς που προανέφερα …Όμως και στην επιστροφή μου ξανά στο ΑΠΟΕΛ είχα συμπαίκτες ξεχωριστούς όπως ο Μουρς, Μακντερμοντ, Ιωάννου Κ.Παντζιαράς Σωτηρίου Σάμπουριτς Γκόκιτς κ.α.

Δείτε Επίσης  Μίλτος Τεντόγλου: Από το παρκούρ και τα anime στην κορυφή του κόσμου και στο Ολυμπιακό πάνθεον

Ζητώ συγγνώμη και θα πω γενικά όλοι οι συμπαίκτες μου που πήραμε το πρωτάθλημα το 1980 αλλά και το 1989 ..Όλοι ξεχωριστοί για μένα φίλοι αξέχαστοι.

Αντίπαλοι ξεχωριστοί ήταν ο Σωτήρης Καϊάφας της Ομόνοιας, ο Φοίβος της Ανόρθωσης, Κασπάρης ΠΟΛ, Θεοφάνους Σαλαμίνας, Μπεν ΑΠΟΠ και άλλοι πολλοί.

Δόξα Δράμας …ακόμη ένα μεγάλο κεφάλαιο στη καριέρα σας με 186 συμμετοχές. Σε ποιές διαφορές θα μπορούσατε να σταθείτε στο Κυπριακό με το Ελληνικό ποδόσφαιρο εκείνης της εποχής ;

Τότε το πανελλήνιο πρωτάθλημα ήταν επαγγελματικό. Οι απολαβές ήταν πολύ μεγαλύτερες από ότι των ποδοσφαιριστών στη Κύπρο. Είμασταν ασφαλισμένοι αλλά υπήρχαν και τα συμβόλαια που σου παρείχαν οικονομική ασφάλεια.Τα γήπεδα και οι εγκαταστάσεις των ομάδων ήταν πολύ πιο καλές από την Κύπρο. Οι προπονήσεις πιο επαγγελματικές αλλά και η ποιότητα  των ποδοσφαιριστών πολύ πιο ψηλό.Οι ξένοι παίχτες που έπαιζαν ήταν διαλεκτοί -ποιοτικοί!

Το 2004 τιμηθήκατε με το βραβείο Fair Play από τον ΠΣΑΤ. Μιλήστε μας για αυτή σας την διάκριση. Πώς προέκυψε ;

Θεωρώ ότι είναι η μεγαλύτερη τιμή για μένα όταν μου απενεμήθηκε από τον ΠΣΑΤ το βραβείο Fair Play !

Ήμουν προπονητής στο ΔΙΑΓΟΡΑ ΡΟΔΟΥ και παίζαμε με το Κερατσίνι σε ντέρμπι κορυφής . Σε ένα κόρνερ υπέρ μας ο αντίπαλος τερματοφύλακας σε σύγκρουση με δικό μας επιθετικό τραυματίστηκε και έπεσε στο έδαφος. Η μπάλα ήταν εντός πεδιάς και ο δικός μας παίχτης που είχε τη μπάλα αντί να τη βγάλει έξω πλάσαρε από μακρυά και έβαλε γκολ ενώ ο αντίπαλος τερματοφύλακας ήταν κάτω στο έδαφος τραυματίας. Θεώρησα ότι ήταν άδικο αυτό και με το συνεργάτη μου είπαμε στους παίχτες μας ότι πρέπει να αφήσουμε να ισοφαρίσει ο αντίπαλος. Αυτό έγινε και η πράξη αυτή θεωρήθηκε ότι έπρεπε να τιμηθεί.

Η τελετή έγινε μπροστά σε Ολυμπιονίκες και προσωπικοτήτων του Αθλητισμού.

Προπονητής πλέον στον Διαγόρα Ρόδου με πολλές διακρίσεις. Πώς ήταν η μετάβαση από τον ρόλο του ποδοσφαιριστή σε αυτόν του προπονητή; Ποιοί είναι οι στόχοι του Διαγόρα;

Δύσκολη η αλλαγή από ποδοσφαιριστής προπονητής αλλά έβλεπα ότι δεν γινόταν αλλιώς καθότι μετά το σοβαρό τραυματισμό και το χειρουργείο που έκανα δεν υπήρχε άλλος τρόπος για να είμαι μέσα στα γήπεδα.

Άλλωστε και σαν καθηγητής Φυσικής Αγωγής είχα τις γνώσεις και τις εμπειρίες να ασχοληθώ με τη προπονητική. Δούλεψα σε αρκετές ομάδες τις Ρόδου με πολλές επιτυχίες. Κατά κύριο λόγω οι επιτυχίες με το Διαγορα ήταν οι πιο πολλές .Τώρα αποφάσισα να τερματίσω τη προπονητική μου καριέρα αφού είμαι και συνταξιούχος καθηγητής Φυσικής Αγωγής !!!

Τι μήνυμα θα θέλατε να δώσετε σε ένα παιδί το οποίο θέλει να ασχοληθεί σοβαρά με το άθλημα του ποδοσφαίρου;

Ένα νέο παιδί που θέλει να ασχοληθεί επαγγελματικά με το ποδόσφαιρο πρέπει πρώτα να το αγαπά. Μετά να δουλέψει συστηματικά,να πειθαρχεί,να μην απογοητεύεται , να μη παρασύρεται από διάφορους καιροσκόπους. Επίσης η υπομονή πρέπει να το συνοδεύει πάντα !