Από τους επιθετικούς που ξεχώρισαν στη δεκαετία του ’80 στο ποδόσφαιρό μας, γιατί διέθετε άριστη τεχνική κατάρτιση και είχε συχνή επαφή με τα δίκτυα, ήταν ο Πάμπος Αναστασίου που διακρίθηκε ιδιαίτερα με τα χρώματα της ΕΠΑ, ενώ αργότερα έπαιξε στην Ανόρθωση και τον Εθνικό Άχνας.
Σε ποια ηλικία μπήκε το ποδόσφαιρο στην ζωή σας; Πως προέκυψε η ένταξη σας στην ομάδα της ΕΠΑ;
Κατάγομαι από το χωριό Κάθηκας της επαρχίας Πάφου, αλλά μεγάλωσα στην Λάρνακα. Αν με ρωτήσετε σε ποια ηλικία πήρα την πρώτη μπάλα στα χέρια ή τα πόδια μου, θα σας απαντήσω ότι νιώθω ότι γεννήθηκα με μια μπάλα! Όταν ήμουν στο Δημοτικό σχολείο, σε ηλικία 11-12 χρονών με είχε δει να παίζω ποδόσφαιρο ο τότε προπονητής της ΕΠΑ, ο Γιόλης Χριστοφόρου και με έπεισε να πάω προπόνηση στην ΕΠΑ. Ενώ ξεκίνησα στα τμήματα υποδομής, στα 16 μου χρόνια έπαιζα πλέον με την πρώτη ομάδα.
Ποιες ήταν οι εντυπώσεις σας από την ομάδα της ΕΠΑ;
Από την αρχή ήταν εξαιρετικές. Μάλιστα τότε στην πρώτη ομάδα είχα μαζί μου συμπαίκτες μου που ήταν και φίλοι μου. Ο Γιώργος Λεμέσιος, ο Νικολής, ο Κόκος Γεωργίου. Κάναμε αρκετή παρέα και εκτός γηπέδου. Γενικά το κλίμα στην ΕΠΑ ήταν οικογενειακό εντός αποδυτηρίων.
Με τους πιο παλιούς ποδοσφαιριστές της ΕΠΑ πως ήταν η σχέση σας;
Με υποδέχθηκαν πολύ καλά. Μάλιστα θέλω να αναφερθώ σε 2 εμβληματικές παρουσίες. Στον μακαριστό Μάκη Αλκιβιάδη και τον Χάρη Κατζηλιέρη. Ο Μάκης, ο μεγάλος τερματοφύλακας της ομάδας, όταν εγώ ήμουν στα 16, εκείνος ήταν 30 χρονών. Ήταν ο άνθρωπος που μου συμπαραστάθηκε από την πρώτη στιγμή και με καθοδηγούσε. Ο δεύτερος, ο Χάρης ήταν σαν δεύτερος πατέρας μου και με βοήθησε στα πρώτα μου ποδοσφαιρικά βήματα.
Σε ποια θέση παίζατε και τι ήταν το χαρακτηριστικό το οποίο σας ξεχώρισε στο γήπεδο;
Αγωνιζόμουν στην θέση του δεξιού εξτρέμ. Το κύριο χαρακτηριστικό μου ήταν ότι ήμουν πολύ γρήγορος. Επίσης η τεχνική μου κατάρτιση και η ευχέρεια στο σκοράρισμα, Καλός ήμουν επίσης και στις ασίστ.
Μιλήστε μας για την ΕΠΑ όταν ήσασταν και εσείς βασικό μέλος.
Η ΕΠΑ της εποχής εκείνης ήταν μια πολύ καλή ομάδα. Ήταν υπολογίσιμος αντίπαλος.
Παίζαμε καλό ποδόσφαιρο και τερματίζαμε στη 5 η -6 η θέση στην βαθμολογία. Ειδικά στην έδρα μας που ήταν το ΓΣΖ μπορούσα άνετα να κερδίσουμε οποιονδήποτε αντίπαλο. Στην ΕΠΑ αγωνίστηκα συνολικά 17 χρόνια.
Ποιες ήταν οι καλύτερες σας στιγμές την ΕΠΑ;
Όταν την περίοδο 1984-85 κερδίσαμε στα ημιτελικά κυπέλλου την Ομόνοια με 5-1.
Θα ξεχωρίζατε κάποιο από τα γκολ που πετύχατε ;
Είχα σημειώσει 131 τέρματα στο πρωτάθλημα και 39 στο κύπελλο. Ξεχωρίζω όμως εκείνο που πέτυχα με αντίπαλο τον Πεζοπορικό μετά από εκτέλεση φάουλ και το πρώτο γκολ στον ημιτελικό του Κυπέλλου με την Ομόνοια μετά από σουτ που επιχείρησα κοντά το σημείο του πέναλτι.
Η πορεία σας μετά την ΕΠΑ…
Έπαιξα δύο χρόνια στην Ανόρθωση και ένα στον Εθνικό Άχνας.
Τι σας έχει μείνει από αυτή την μακρόχρονη διαδρομή στα γήπεδα;
Συγκινούμε πραγματικά όταν ο κόσμος ακόμη και σήμερα με βλέπει, με αναγνωρίζει και φέρνει στην μνήμη του εκείνες τις ωραίες στιγμές. Μου δείχνει σεβασμό κα εκτίμηση, άλλωστε στο ποδόσφαιρο δεν αρκεί να είσαι καλός παίκτης αλλά να έχεις και καλό χαρακτήρα.