Ο Μάριος Χατζηανδρέου , μια από τις μεγαλύτερες αθλητικές φυσιογνωμίες της Κύπρου γεννήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 1962 στην Λευκωσία. Επιδόθηκε στο άλμα εις τριπλούν , ακολουθώντας τα αχνάρια του πατέρα του Κώστα Χατζηανδρέου. Το 1987 και το 1991 κέρδισε χρυσό μετάλλιο στους Μεσογειακούς αγώνες , ενώ το 1990 στους Κοινοπολιτειακούς. Συμμετείχε σε δύο Ολυμπιάδες με την Εθνική Κύπρου το 1988 και το 1992 και ήταν ο σημαιοφόρος της αποστολής. Κέρδισε τρία χρυσά μετάλλια στους Αγώνες Μικρών Κρατών το 1991, το 1993 και το 1995.
Σε ταξιδεύω πίσω στον χρόνο. Μίλα μας για το ξεκίνημα σου στο στίβο. Πώς προέκυψε και ποιους είχες δίπλα σου σε αυτό.
Θα μπορούσα να πω ότι ξεκίνησα γενικά την ενασχόληση μου με τον αθλητισμό από τύχη αλλά και από την επιμονή του αργότερα προπονητή μου Παλλάδιου Νικολάου. Ενώ είχα αρχίσει να ασχολούμαι με τον αθλητισμό από το δημοτικό σχολείο στην συνέχεια έκανα μια διακοπή. Επανήλθα στην 2α Λυκείου. Στόχος μου ήταν να αποκτήσω καλή φυσική κατάσταση , αφού ήθελα να προετοιμαστώ έγκαιρα για τις προεισαγωγικές στην Γυμναστική Ακαδημία και οι οποίες περιλαμβάνουν εκτός από τις γραπτές εξετάσεις και εξετάσεις πρακτικές σε αθλήματα. Με την επιστροφή μου όμως γυμναστής μου ήταν ο Παλλάδιος Νικολάου που αναγνώρισε το ταλέντο μου και πίστεψε σε μένα. Το 1979 έλαβα μέρος σε Παγκύπριους μαθητικούς αγώνες , σε Παγκύπριους εφηβικούς , Παγκύπριους ανδρών και Διεθνή Γυμνασιάδα. Η Γυμνασιάδα είχε γίνει στη Λίλλη της Γαλλίας. Εκεί την πρώτη θέση πήρε Κινέζος αθλητής με το ίδιο ακριβώς άλμα που έκανα και εγώ δηλαδή 15,36 μ. Η επίδοση μου αυτή ήταν επίδοση εφήβων Κύπρου. Η πορεία μου το 1979 συνεχίστηκε όταν πήρα την πρώτη θέση στο Πανελλήνιο Διασυλλογικό πρωτάθλημα (14,76 μ.)
Το 1980 , την οποία θεωρώ χρονιά σταθμό , αναδείχθηκα πρωταθλητής εφήβων στους Βαλκανικούς αγώνες, πρώτος Πανελληνιονίκης και νικητής των Παγκύπριων αγώνων.
Ποιες δυσκολίες συνάντησες στην αρχή της αθλητικής σου καριέρας αφού εκτός από τον πρωταθλητισμό ήσουν και μαθητής με τις γνωστές υποχρεώσεις;
Είναι αλήθεια ότι οι μαθητές έχουν διάφορες υποχρεώσεις με πρώτη προτεραιότητα βέβαια το διάβασμα , τις μελέτες τους αλλά και τους καλούς βαθμούς και επιδόσεις στο σχολείο. Για μένα ο πρώτος μου στόχος ήταν ο αθλητισμός αφού έδειξα την κλίση και το ταλέντο μου από νωρίς. Ταυτόχρονα, στόχος μου ήταν και να ακολουθήσω το επάγγελμα του γυμναστή και γι αυτό και επικεντρώθηκα στην σωστή κατεύθυνση και προετοιμασία γι αυτό. Ήμουνα πολύ τυπικός στις προπονήσεις μου και ακολουθούσα τις οδηγίες του προπονητή μου.
Ποιο χαρακτηριστικό σου είναι εκείνο το οποίο πιστεύεις σε έκανε να ξεχωρίσεις στην πορεία σου στο στίβο;
Τα αθλήματα του στίβου είναι μοναχικά αθλήματα και ανταγωνίζεσαι καθημερινά τον εαυτό σου. Μάλιστα την εποχή που έκανα εγώ τις προπονήσεις και τους αγώνες σε αντίξοες συνθήκες (Παλιό ΓΣΠ). Εκείνο το οποίο με χαρακτηρίζει είναι η θέληση , η υπομονή και η επιμονή στους στόχους μου.
Εκπροσώπησες την Κύπρο μας σε πολλές διοργανώσεις (Πανευρωπαϊκούς , Κοινοπολιτειακούς , Μεσογειακούς). Ποιες στιγμές της διεθνής σου πορείας ξεχωρίζεις;
Κάθε νίκη και γενικά κάθε επιτυχία έχει την σημασία της. Όμως σίγουρα ξεχωρίζω τα χρυσά μετάλλια στους Μεσογειακούς αγώνες το 1987 και το 1991. Εκεί πέραν από την αθλητική επιτυχία , γνώρισα και την αποθέωση από όλους τους Έλληνες και Κύπριους.
Επίσης το χρυσό μετάλλιο το οποίο κέρδισα το 1990 στους Κοινοπολιτειακούς αγώνες κερδίζοντας τον Jonathan Edwards , αθλητής ο οποίος είναι και Παγκόσμιος πρωταθλητής και Ολυμπιονίκης.
Πώς βλέπεις τις επιδόσεις των Κύπριων αθλητών στίβου σήμερα; Τί πιστεύεις ότι πρέπει να αλλάξει για να βελτιωθεί (ανέβει) το επίπεδο του στίβου γενικότερα και έχει η χώρα μας και οι Κύπριοι αθλητές καλύτερα αποτελέσματα;
Η Κύπρος είναι αθλητομάνα. Κάθε δεκαετία περίπου έχουμε και ένα μεγάλο αθλητή στίβου. Αθλητές οι οποίοι διαπρέπουν διεθνώς , αναφέροντας τον Μαρκουλίδη , τον Ιωάννου , τον Παρέλλη και τόσους άλλους. Υστερούμε όμως πολύ σαν χώρα στις εγκαταστάσεις. Δεν επιτρέπεται να μην έχουμε ένα κλειστό γυμναστήριο στίβου. Να αναγκάζονται οι αθλητές μας μέχρι σήμερα, εάν επιθυμούν να χαράξουν μια σημαντική πορεία στον στίβο να φεύγουν από την Κύπρο για να έχουν εκείνες τις εγκαταστάσεις που αρμόζει για να προπονούνται.
Ένας θετικός θεσμός ο οποίος ξεκίνησε ο ΚΟΕΑΣ είναι ο θεσμός των χορηγών. Τουλάχιστον τώρα οι αθλητές έχουν έστω και κάποια οικονομική στήριξη , πράγμα που στην εποχή που έκανα εγώ πρωταθλητισμό δεν υπήρχε.
Τι θα συμβούλευες ένα παιδί το οποίο έχει ταλέντο στο στίβο και θέλει να ασχοληθεί σοβαρά (πρωταθλητισμό);
Θα τον συμβούλευα να αγαπά αυτό που επέλεξε να ακολουθήσει. Να είναι απόλυτα συγκεντρωμένος στο ίδιο το άθλημα και στους στόχους του. Να ακούει τον προπονητής του, να είναι προσγειωμένος και να έχει υπομονή αλλά και επιμονή. Να είναι έτοιμος να δεχτεί την ήττα και να χαρεί την νίκη. Να του πω ακόμη ότι δεν υπάρχει μεγαλύτερη συγκίνηση από το να , καταφέρεις με πολλή προσπάθεια και αγώνα , να ανέβεις στο μεγαλύτερο βάθρο και ακούσεις τον Εθνικό Ύμνο της χώρας σου.
