Ο Μάνος Χαραλάμπους ξεχώριζε για τα προσόντα του και πρόσφερε πολλά στον Διγενή Ακρίτα Μόρφου στη δεκαετία του ’70.
Άριστη τεχνική κατάρτιση, ταχύτατος με ωραία ντρίμπλα, ήταν ο παίκτης που δημιουργούσε ευκαιρίες για τους συμπαίκτες του αλλά σκόραρε και ο ίδιος.
Ο Μάνος άρχισε να παίζει από μικρός ποδόσφαιρο και επίσημα από τα 14 του χρόνια. Το 1962 πήγε μόνος του στις προπονήσεις του Διγενή, αφού αγαπούσε το ποδόσφαιρο και συμπαθούσε την ομάδα. Όλοι στην ομάδα εντυπωσιάστηκαν από τα προσόντα του νεαρού επιθετικού. Έπαιξε 3-4 παιχνίδια στην εφηβική ομάδα και προωθήθηκε στην πρώτη ομάδα το 1968.
Όταν ο Διγενής ανήλθε στην Α’ Κατηγορία ο Μάνος ήταν το πρόσωπο που απασχολούσε τους αντιπάλους προπονητές, αμυντικούς και… κυρίως τους τερματοφύλακες, αφού ήταν ένας «θυελλώδης και αέρινος εξτρέμ» όπως έγραφε ο Τύπος της εποχής. Ήταν το μεγάλο επιθετικό όπλο για τους προπονητές του Κώστα Ταλιάνο, (1969-1972) και Πίτερ Μακπάρλαντ (1972-74).
Ο Μάνος Χαραλάμπους στάθηκε κοντά στον Διγενή και στα πρώτα δύσκολα χρόνια της προσφυγιάς, παίζοντας στην ομάδα μέχρι το 1978, ενώ λόγω μετακόμισης του στην Πάφο έπαιξε και δύο χρόνια στον ΑΠΟΠ όπου τέλειωσε την ποδοσφαιρική του καριέρα.
Ο Μάνος έφυγε νωρίς από τη ζωή, όπως και οι συμπαίκτες του Π. Τσίγκης, Μιχ. Σκαπούλλης, Σταυρής.
