Η πορεία του στα ποδοσφαιρικά δρώμενα της Πάφου, το προσωνύμιο Μαρξ , οι καλές και κακές στιγμές στο γήπεδο αλλά και το καυτό θέμα της Εθνικής Κύπρου στην συνέντευξη που ακολουθεί…
Ξεκίνημα στο ποδόσφαιρο στα 12 δηλώνεις πολύ συχνά…πες μας λοιπόν γι’ αυτό το ξεκίνημα.
Είναι αλήθεια ότι ξεκίνησα στα 12 μου χρόνια από τα τσικό του Ευαγόρα και συνέχισα στον Κινύρα. Εκεί, προπονητής μου ήταν ο Αντρέας Ζαβρός ο οποίος ήταν και γυμναστής μου στο σχολείο και εισηγήθηκε την μεταγραφή μου στον ΑΠΟΠ, πράγμα το οποίο έγινε το 1976.Σημείωσε ότι επειδή κατάγομαι από την Αμμόχωστο και λόγω προσφυγιάς ζούσαμε στην Πάφο τα πράγματα δεν ήταν ιδιαίτερα εύκολα. Επίσης οι επιλογές μας σε εξόδους πολύ λίγες. Είτε σινεμά θα πηγαίναμε, είτε ποδόσφαιρο θα παίζαμε.
Χριστάκης Ανδρέου Μαρξ. Χαρακτηριστικό προσωνύμιο. Πώς και σε ξέρουν όλοι με αυτό; Πώς προέκυψε;
Έχεις δίκαιο. Αν δεν πεις Μαρξ ειδικά στην Πάφο δεν θα με βρεις ! Λοιπόν επειδή την εποχή που ξεκίνησα εγώ είχε στον διεθνή χώρο ένα ποδοσφαιριστή με αυτό το όνομα και φαίνεται ότι ο τρόπος ο οποίος έπαιζα εγώ έμοιαζε με το στυλ εκείνου του ποδοσφαιριστή μου το “κόλλησαν”.
Ποιο ήταν το δυνατό σου χαρακτηριστικό μέσα στο γήπεδο;
Εδώ θα ήθελα να σου πω ότι στις διάφορες ομάδες που αγωνίστηκα έπαιξα σε όλες τις θέσεις…και τα κατάφερνα. Εκείνο που πιστεύω με έκανε να ξεχωρίζω ήταν η τεχνική μου και η ντρίπλα μου.
Σε όλη αυτή την ποδοσφαιρική σου καριέρα υπάρχουν στιγμές που ξεχωρίζεις;
Κάθε στιγμή μέσα στο γήπεδο για μένα ήταν ουσιαστική. Όμως αλήθεια υπάρχει μια στιγμή της καριέρας μου που ξεχωρίζω. Ήταν το 1987 όταν ήμουν στον ΑΠΟΠ και αγωνιστήκαμε στο Παφιακό στάδιο εναντίον του Πεζοπορικού, όταν είχαν προπονητή τον Σταύρο Παπαδόπουλο. Είχαμε κερδίσει με 3-2. Τα δύο τέρματα τα σημείωσα εγώ. Δεν θα ξεχάσω ότι την επόμενη μέρα είχα προσωπική συνέντευξη για εργασία στον Οργανισμό Χρηματοδοτήσεως Στέγης και μέλη της Επιτροπής, οι οποίοι φαίνεται παρακολούθησαν τον αγώνα ΑΠΟΠ-ΠΟΛ, με ρώτησαν αν είμαι ο ποδοσφαιριστής που σημείωσα τα δύο τέρματα. Μάλλον βοήθησαν τα δύο τέρματα και στην εξασφάλιση της εργασίας μου αφού από τότε μέχρι σήμερα εργάζομαι στον Οργανισμό.
Πιστεύεις ότι σήμερα μέσα από τις Ακαδημίες βγαίνουν ταλέντα;
Πάντα έβγαιναν ταλέντα. Σήμερα βέβαια μέσω των καλών Ακαδημιών γίνεται δουλειά, εξάσκηση, φιλικά, τουρνουά και όλα αυτά βοηθούν. Το θέμα όμως είναι αυτά τα ταλέντα να αξιοποιούνται και να μην χάνονται. Να έχουν την ευκαιρία να παίξουν και επαγγελματικά είτε στην Κύπρο είτε στο εξωτερικό και να μην “αναγκάζονται” σε ερασιτεχνισμούς.
Πείτε μας την άποψη σας για την κακή πορεία της Εθνικής Κύπρου.
Θα είμαι κάθετος στην απάντηση μου. Πρέπει να προσλάβουν καλό προπονητή, ο οποίος να προχωρά σε κάλεσμα ποδοσφαιριστών χωρίς επιρροές. Δεν γίνεται να υπάρχουν παίκτες όπως π.χ. ο Κώστας Πηλέας ο οποίος δεν καλέστηκε ποτέ. Δεν γίνεται να υπάρχουν και παικταράδες π.χ. στην Β Κατηγορία και δεν εντοπίστηκαν καν. Αυτά έχω να πω!
Εάν ερχόταν ένας νεαρός και σας έλεγε ότι επιθυμεί να ενασχοληθεί σοβαρά με το άθλημα του ποδοσφαίρου τί συμβουλή θα του δίνατε?
Η απάντηση μου θα εξαρτάτο από το πιο παιδί είχα μπροστά μου. Η άποψη μου είναι ότι ένας ποδοσφαιριστής γεννιέται, τα ταλέντα γεννιούνται. Αν μπροστά μου είχα ένα παιδί που έχει ταλέντο θα επαναλάμβανα μια μόνο λέξη:
Δουλειά, δουλειά και πάλι δουλειά!