Μια μεγάλη μορφή του Κυπριακού Ποδοσφαίρου.
Ένας γίγαντας κάτω από τα δίκτυα.
Ποιος δεν θυμάται τις εκπληκτικές αποκρούσεις στην Ένωση.
Διαβάστε την αποκλειστική συνέντευξη του Αιώνιου Πιστού της Ένωσης στο filathlos365.
Μιλήστε μας λίγο για το ξεκίνημα της Ποδοσφαιρικής σας καριέρας.
Ξεκίνησα στα 16 μου χρόνια. Πήγα στην Ένωση τη σεζόν 1962-63 με πολλά άλλα παιδιά της ηλικίας μου. Σημειώστε ότι τότε η Ένωση ήταν Αγροτικό. Πήγα με σκοπό να αγωνιστώ σαν κανονικός ποδοσφαιριστής. Όμως επειδή υπήρχε κενό στην θέση του τερματοφύλακα ο προπονητής ζήτησε να με δοκιμάσει. Τους άρεσα και από τότε έγινα τερματοφύλακας.
Ξεχωρίσατε νωρίς για τις ικανότητες και το ταλέντο σας.
Η αλήθεια είχα το ταλέντο να οργανώνω την άμυνα αλλά γενικότερα ολόκληρη την ομάδα. Η άποψη μου είναι ότι τίποτα δεν μπορεί να πετύχει μια ομάδα εάν δεν υπάρχει ομαδικότητα.
Περιγράψετε μας λίγο τις δυσκολίες αλλά και το κλίμα που υπήρχε τόσο στις προπονήσεις όσο και κατά την διάρκεια των αγώνων.
Δεν πηγαίναμε στις προπονήσεις για να περάσει η ώρα μας. Στις προπονήσεις αλλά και στους αγώνες τα δίναμε όλα για όλα. Υπήρχε έντονος ανταγωνισμός και αυτό βγήκε σε καλό για την Ομάδα. Παλεύαμε για μια θέση στην ενδεκάδα. Με το ίδιο πάθος και αγωνιστικότητα με την οποία παίζαμε στα παιχνίδια με το ίδιο σθένος συμμετείχαμε και στις προπονήσεις.
Χρησιμοποιούσαν τακτικές, συστήματα, κατά την διάρκεια των παιχνιδιών;
Ο προπονητής μας, ο Σβατοπλούκ Πλούσκαλ εφάρμοζε την τακτική του. Ήταν ένας προπονητής άλλων διαστάσεων, πολύ δυνατός. Ήταν ο προπονητής που άλλαξε τα πάντα στην ομάδα, μας άνοιξε ορίζοντες, μας δίδαξε το σύγχρονο ποδόσφαιρο.
Αγωνιστήκατε για 16 χρόνια στην Ένωση. Μιλήστε μας λίγο για αυτή τη πορεία.
Μια ολόκληρη ζωή μόνο Ένωση!
Η ομάδα στάθηκε για πολλά χρόνια σε ψηλό επίπεδο και να γίνει μια σημαντική δύναμη για το ποδόσφαιρο της Κύπρου. Το σημαντικότερο όμως που θέλω να τονίσω ότι ήταν ομάδα στην οποία αγωνιζόμαστε μόνο Κύπριοι παίκτες. Θα ήθελα να αναφερθώ και στο γεγονός ότι στην πορεία μου παίξαμε και με πολύ δυνατές ομάδες της Γερμανίας εκείνης της εποχής.
Πως τα πηγαίνατε με τον κόσμο της Ένωσης;
Ο κόσμος ήταν πάντα δίπλα μας και στις καλές στιγμές και στις κακές. Ο κόσμος απαιτούσε να ματώνεις τη φανέλα που φοράς. Και αυτό κάναμε όλοι! Τα δίναμε όλα για την νίκη από το πρώτο λεπτό που πατούσαμε το χορτάρι του γηπέδου.
Υπήρχε κάποιος αντίπαλος που φοβόσασταν πιο πολύ από τους υπόλοιπους;
Ναι και αυτός ήταν ο Σωτήρης Καΐαφας. Ήταν ψηλός, δυνατός και έπαιξε έξυπνα και πονηρά. Παρά το ότι ήμουν πάντα συγκεντρωμένος κατά την διάρκεια του αγώνα, ήταν τόσο ευέλικτος που φοβόμουν τις κινήσεις του.
Κλείνοντας θα ήθελα να μου πείτε ποιά θεωρείτε ότι ήταν η μεγαλύτερη σας στιγμή στην Ένωση;
Έζησα αλήθεια μεγάλες στιγμές. Πιστεύω όμως ότι η άνοδος μας το 1968-69 στην Α κατηγορία. Τότε προπονητής μας ήταν ο Δημήτρης Ζάγκυλος και ολόκληρη την σεζόν δέχτηκα μόνο έντεκα γκολ.