Ατρόμητος, με πολλά ρεκόρ στην καριέρα του. Ο διαχρονικότερος ποδοσφαιριστής της γενιάς του, αφού από το 1974-1996 αγωνίστηκε με την ίδια φανέλα. Αυτή του Άρη Λεμεσού. Για 22 ολόκληρα χρόνια ο Μάριος Τσίγκης ήταν το «ελάφι» της ομάδας όπως τον χαρακτήριζαν για την επίδοση και μαχητικότητα του στο γήπεδο!
Ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής σε μια αποκλειστική συνέντευξη στον Filathlos μιλάει για την απίστευτη και μεγάλη πορεία του στο κυπριακό ποδόσφαιρο!
Κύριε Τσίγκη, καταρχάς σας ευχαριστούμε για την παραχώρηση της συνέντευξης. Είστε από τους πιο «διαχρονικούς» ποδοσφαιριστές στον Άρη Λεμεσού αφού αγωνιστήκατε για 22 χρόνια, από το 1974-1996. Πως ήταν εκείνα τα χρόνια και τι θυμάστε;
Σας ευχαριστώ πολύ. Καταρχάς να πω οτι ξαναήρθα το 1999 στη δεύτερη κατηγορία και βοήθησα την ομάδα και βγήκαν πρώτη κατηγορία. Έπειτα στη συνέχεια ασχολήθηκα με τη προπονητική. Από έκρινα τα χρόνια θυμάμαι πως ήταν διαφορετικά, πιο ρομαντικά και φυσικά πρόλαβα καθημερινές προπονήσεις. Ήταν όλα επαγγελματικά έκτος από τον μισθό. Το 1974 πληρωνόμουν 25 λίρες τον μήνα , αλλά τότε ήταν αξία οι 25 λίρες. Ήμουν 15 ετών και ήταν η περίοδος μετά τον πόλεμο που που κόσμος προσπαθούσε να κρατηθεί.
Μοναδικό φαινομενο το οτι δεν φορέσατε ποτέ τη φανέλα άλλης ομάδας.
Υπήρχαν ευκαιρίες και είχα προτάσεις από μεγαλύτερες ομάδες όπως ο ΑΠΟΕΛ, η Ομόνοια, ο Απολλων και η Ανόρθωση. Πάντα βρισκόταν ένα εμπόδιο και δεν ήθελε η ομάδα να με δώσει ( ενω στους υπόλοιπους έδωσε και έπειτα γινόταν στο να ξαναγυρίσουν κάποιοι). Στο τέλος αυτό με βοήθησε με την παραμονή μου να δημιουργήσω κάποια ρεκόρ που ήταν μοναδικά. Συμμετοχές στην Εθνική και τα γκολ πολλά, σπάνιο για ένα παίκτη αυτα τα ρεκορ χωρίς να φαντάζεται οτι θα τα φτάσει!
Αν δεν κάνω λάθος, είστε ο πρώτος σε συμμετοχές στην σύγχρονη ιστορία του Άρη γύρω στις 700 κατακρίβεια. Πως αισθάνεστε;
Ναι είναι κοντά στις 700 οι συμμετοχές μου. Όταν ένας παίχτης φτάνει κάποια ρεκόρ, είναι αρκετά ευχαριστημένος. Η διαδρομή μου στο ποδοσφαίρο ήταν επιτυχημένη και οι αριθμοί λένε όλες τις αλήθειες. Η ζωή μας είναι αριθμοί όπως και η ηλικία!
Ποσα τέρματα σημειώσατε;
Γύρω στα 100 τέρματα κάθε χρόνο!
Πιστεύετε αδικηθήκατε ως ποδοσφαιριστής της γενιάς σας;
Όχι μόνο εγώ, αλλά και όλοι εκείνοι της εποχής. Δεν υπήρχαν συμβόλαια, επαγγελματισμός που να μπορεί ένας παίχτης να διαχειριστεί το ταλέντο του ως παίχτης σε μια άλλη ομάδα ή στο εξωτερικο όπως σήμερα , εκτός από μια δουλειά που ήταν η εξασφάλιση του.
Η σχέση σας με τον Άρη Λεμεσού σήμερα και πως βλέπετε τη σημερινή ομάδα;
Σήμερα είμαι καθαρά φίλαθλος του Άρη και πάω στο γήπεδο. Ο Άρης είναι μια ομάδα και βλέπεις τη διαφορά που έκανε τα τελευταία τρία χρόνια οτι μπηκε σε επαγγελματικές βάσεις με ανθρώπους γεμάτους οράματα ευρωπαϊκών προδιαγραφών και είμαι περήφανος Γι’αυτό.
Ποιους ποδοσφαιριστές ξεχωρίζετε της γενιάς σας και με ποιους κρατήσατε επαφή;
Υπήρχαν τότε καλοί παίχτες όπως οι Λοΐζος Μαυρουδής , Παντζιαράς, Γιαγκουδάκης, Ξιούρουππας, ήταν εξαιρετικοί όπως και πολλοί αλλοι . Κάνω παρέα με αρκετούς, ειδικά τους Λεμεσιανούς που είμαστε και πιο κοντά.
Σας έκαναν πρόταση για προπονητής;
Ξεκίνησα την καριέρα σαν προπονητής και παίχτης στη δεύτερη κατηγορία το 1996, στην ΑΕΖ Ζαλακίου και Τσαγκάρης πελενδριου (τώρα είναι αγροτικό). Ύστερα ασχολήθηκα με ακαδημίες και υπήρξα προπονητής στον Άρη, στην ΑΕΛ και στον Απόλλωνα .
Σήμερα με τι ασχολείστε;
Είμαι συνταξιούχος. Έχω τις δυο εγγονές μου και ασχολούμαι με την οικογένεια μου. Κάθε μέρα πάω κολύμπι 365 μερες τον χρόνο, εκδρομές, ταξίδια, βοηθώ φίλους που θέλουν κάποια βοήθεια και επίσης είμαι πολυτεχνίτης με κουτσόδουλειές.
Διαπρέψατε και στην Εθνική Κύπρου. Ποιες μνήμες σας ξυπνούν;
Είχα αρκετά ωραία παιχνίδια όπως με την Πολωνία που ήρθαμε ισοπαλία 0-0 το 1987, στην Ιταλία στην Περούτζια το 1983, με σκορ 1-1 όπου σκόραρα την ισοφάριση με πέναλτυ και οι Ιταλοί ήθελαν παίχτες δικούς μας και συγκεκριμένα εμένα και τον Αντρέα Κωνσταντίνου τον τερματοφύλακα .
Οι εφημερίδες και τα πρωτοσέλιδα τότε, σας είχαν σε ψηλή θέση νοούμενου οτι υπήρχε μεγαλος ανταγωνισμός και από άλλους παίχτες σε μεγαλύτερες ομάδες.
Οι αντίπαλοι είναι ένα κίνητρο για να βελτιωθείς σαν παίχτης και πάντα προσπαθούσα να γίνω καλύτερος με σεβασμό τους αντιπάλους .
Η συμβουλή σας σε έναν νέο που θέλει να ασχοληθεί με το ποδόσφαιρο.
Να το αγαπά το ποδόσφαιρο, σκληρή δουλειά και πολλές θυσίες και να είναι έτοιμος να τις αντιμετωπίσει.
Σας λείπουν τα ποδοσφαιρικά σας παπούτσια;
Και σε ποιο δεν λείπουν. Ειδικά με τα γήπεδα που έχουμε τώρα είναι εκείνο που έρχεται στο μυαλό να «μπω μέσα και να παίξω».