Μπορεί η καριέρα του να ολοκληρώθηκε εδώ και χρόνια στο ποδόσφαιρο, ωστόσο ο Κώστας Σιαξατές προσφέρει μέχρι σήμερα αφού είναι μέλος του προπονητικου Team στα U19 του Ολυμπιακού Λευκωσίας, αλλά και Πρόεδρος του Ποδοσφαιρικού Ομίλου Παλαιμάχων Λευκωσίας.
«Στον ΑΠΟΕΛ έζησα σπουδαίες στιγμές και έχω αξέχαστες αναμνήσεις, ενώ στον Ολυμπιακό Λευκωσίας είχα την ευκαιρία να εξελιχθώ σε πιο ώριμο ποδοσφαιριστή», αναφέρει στον Filathlos.
Κύριε Σιαξιατέ, υπήρξατε ένας σπουδαίος ποδοσφαιριστής της γενιάς σας, προσφέροντας πολλά στον αθλητισμό και το ποδόσφαιρο. Πως αισθάνεστε μετά από τόσα χρόνια όμορφων αναμνήσεων;
Νιώθω πολύ περήφανος για όλα όσα κατάφερα στο ποδόσφαιρο σε καιρούς χαλεπούς και δύσκολους, επειδή τότε παίζαμε για την φανέλλα και για εμάς. Κάθε στιγμή που έζησα στο γήπεδο ήταν μοναδική, και οι αναμνήσεις από την εποχή των αγώνων μου παραμένουν ζωντανές. Είναι υπέροχο να βλέπω πώς οι συνάδελφοί μου και οι νέες γενιές συνεχίζουν να αγαπούν το άθλημα.
Μάλιστα, σήμερα η δράση σας στα ποδοσφαιρικά δρώμενα δεν σταματά αφού είστε μέλος του προπονητικού Team στα U19 του Ολυμπιακού Λευκωσίας.
Είμαι πολύ χαρούμενος που μπορώ να μεταδώσω τις γνώσεις και την εμπειρία μου στα νέα παιδιά. Η δουλειά με τους νέους παίκτες είναι ιδιαίτερα ικανοποιητική, καθώς βλέπω τη διάθεση και την αφοσίωσή τους να εξελίσσονται σε ποδοσφαιριστές και να κατανοούν την αξία της σκληρής δουλειάς.
Είναι ο Ολυμπιακός Λευκωσίας η μεγάλη σας αγάπη;
Ο Ολυμπιακός Λευκωσίας έχει μια ιδιαίτερη θέση στην καρδιά μου. Έχω συνδέσει πολλές ωραίες στιγμές με την ομάδα, και το γεγονός ότι πλέον δουλεύω εκεί ως προπονητής με γεμίζει περηφάνια και ενθουσιασμό.
Υπήρξατε ποδοσφαιριστής του ΑΠΟΕΛ, του Ολυμπιακού Λευκωσίας, του Διγενή Ακρίτα Μορφου και του ΘΟΙ Λακατάμιας. Μιλήστε μας λίγο για αυτό.
Κάθε ομάδα είχε τη δική της σημασία στην πορεία μου. Στον ΑΠΟΕΛ έζησα σπουδαίες στιγμές και έχω αξέχαστες αναμνήσεις, ενώ στον Ολυμπιακό Λευκωσίας είχα την ευκαιρία να εξελιχθώ σε πιο ώριμο ποδοσφαιριστή. Στον Διγενή Ακρίτα και τον ΘΟΙ Λακατάμιας επίσης έζησα μοναδικές εμπειρίες, και η πορεία μου σε αυτές τις ομάδες με βοήθησε να εξελιχθώ τόσο σε προσωπικό όσο και σε επαγγελματικό επίπεδο.
Ποια ομάδα θεωρείτε σταθμός στην πορεία σας και γιατί;
Ο ΑΠΟΕΛ ήταν η ομάδα που αποτέλεσε τον μεγαλύτερο σταθμό στην καριέρα μου. Εκεί πέρασα μερικές από τις πιο έντονες στιγμές της ποδοσφαιρικής μου ζωής, και οι τίτλοι που κατακτήσαμε με τη βοήθεια των συμπαικτών μου και του προπονητή ήταν εξαιρετικά σημαντικοί. Να παίξεις ποδόσφαιρο και να έχεις συμπαίκτες όπως ο μακαριστός Σουηδός στράικερ του ΑΠΟΕΛ Ίαν Μουρς , Τόμμυ Κάσσιντυ, Τέρρυ Μακντέμορτ , Νίκο και Κούλλη Παντζιαρά και τόσους άλλους δεν είναι και λίγη τιμή .
Πως πήρατε την απόφαση να ασχοληθείτε και με την προπονητική;
Η μετάβαση στην προπονητική ήταν κάτι φυσικό για εμένα, καθώς πάντοτε αγαπούσα να βοηθώ τους νεότερους να εξελιχθούν. Ήθελα να συνεχίσω να προσφέρω στον αθλητισμό και να μοιράζομαι τις γνώσεις μου με την επόμενη γενιά.
ΘΟΙ Λακατάμειας, ΑΕΛ και ΑΟΛ. Ομάδες που υπήρξατε προπονητής. Είναι η δουλειά αυτή εύκολη ή απαιτεί πολλές θυσίες;
Η προπονητική απαιτεί πολλές θυσίες και σκληρή δουλειά. Δεν είναι εύκολη δουλειά, αλλά όταν βλέπεις την πρόοδο των παιδιών και την πρόοδο της ομάδας, όλα ανταμείβονται. Η ευθύνη για την ανάπτυξη νέων παικτών είναι μεγάλη και απαιτεί αφοσίωση.
Ποιο ματς της καριέρας σας δεν θα ξεχάσετε ποτέ;
Υπήρξαν πολλά ματς που έχουν μείνει ανεξίτηλα στη μνήμη μου, αλλά το πιο αξέχαστο ήταν σίγουρα όταν έπαιζα με τον Ολυμπιακό το 1990 τον τελευταίο αγώνα πρωταθλήματος με την ΕΝΠ στο Παραλίμνι και μόνο με νίκη θα υπήρχε ελπίδα παραμονής του Ολυμπιακού στην πρώτη κατηγορία και αυτό μέσω μπαράζ με την Τρίτη ομάδα της Β κατηγορίας. Ήμουν ανίκητος , πραγματοποίησα εξαιρετικές επεμβάσεις και τελικά κερδίσαμε τον αγώνα με 3-1 και σώθηκε τελικά ο Ολυμπιακός. Εκείνη την εβδομάδα βγήκα ο κορυφαίος τερματοφύλακας της αγωνιστικής.
Ποιά ήταν τα λιγότερα τέρματα που δεχθήκατε σε μια ολόκληρη σαιζόν και με ποιά ομάδα;
Τα λιγότερα τέρματα σε μια γεμάτη αγωνιστικά σαιζόν τα δέχθηκα όtαν έπαιζα στον Διγενή Μόρφου σε δύσκολες εποχές όπου εκείνη την χρονιά καταφέραμε να πάρουμε με το πρωτάθλημα και να ανεβούμε στην Β κατηγορία. Συνολικά δέχθηκα 10 τέρματα.
Είστε και ο Πρόεδρος του Ποδοσφαιρικού Ομίλου Παλαίμαχων Λευκωσίας. Πως και πότε δημιουργήθηκε ο όμιλος και ποιοι οι στόχοι του;
O όμιλος δημιουργήθηκε το 1995 για να ενώσει τους παλαίμαχους ποδοσφαιριστές και να διατηρήσουμε ζωντανή την κληρονομιά του κυπριακού ποδοσφαίρου. Οι στόχοι μας είναι να οργανώσουμε δραστηριότητες, φιλανθρωπικά παιχνίδια και να υποστηρίξουμε την ανάπτυξη του ποδοσφαίρου στη Κύπρο.
Πως προλαβαίνετε τόσους «ρόλους» στη ζωή σας;
Η οργάνωση και η σωστή κατανομή του χρόνου είναι το κλειδί. Προσπαθώ να διατηρώ μια ισχυρή ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής, και να αφιερώνω τον χρόνο που απαιτείται για κάθε ρόλο.
Το ποδόσφαιρο και ο αθλητισμός για εσάς τι σημαίνει;
Το ποδόσφαιρο είναι πάθος και τρόπος ζωής. Εκτός από τον αθλητισμό, είναι και μια φιλοσοφία ζωής, που σου διδάσκει ομαδικότητα, πειθαρχία και να μην τα παρατάς ποτέ.
Με ποιους παλαίμαχους κρατήσατε επαφή;
Έχω διατηρήσει επαφή με πολλούς παλαίμαχους ποδοσφαιριστές, είτε μέσω του Ομίλου Παλαίμαχων, είτε με προσωπικές επαφές. Είναι υπέροχο να μοιράζεσαι αναμνήσεις και να βλέπεις πόσο αγαπούν το ποδόσφαιρο ακόμα και μετά την αποχώρησή τους.
Τι δεν σας αρέσει και τι θα θέλατε άμεσα να δείτε στο κυπριακό ποδόσφαιρο;
Αυτό που με απογοητεύει κάποιες φορές είναι η έλλειψη υποστήριξης και ανάπτυξης των νέων παικτών. Θα ήθελα να δω περισσότερη έμφαση στη σωστή εκπαίδευση των νεαρών ποδοσφαιριστών και στη βελτίωση των υποδομών και σίγουρα περισσότερη συμμετοχή Κυπρίων Ποδοσφαιριστών στις ομάδες μας.