
Ξεκίνησε την καριέρα του στην ΑΕΛ και την «τερμάτισε» στον Απόλλωνα. Ξεχώριζε για το ήθος και τον χαρακτήρα του στα κυπριακά γήπεδα.
Ο Θράσος Κονιώτης, ο αξέχαστος τερματοφύλακας με τις απίστευτες αποκρούσεις, πρόσφερε πλούσιο θέαμα ως «πορτιέρο».
Έζησε επιτυχίες, δόξες και αποτυχίες.
«Δεν νιώθω ότι πρόσφερα στο ποδόσφαιρο, αλλά πήρα από αυτό», αναφέρει στον Filathlos.
«Δεν θα άλλαζα ποτέ καριέρα, γιατί πιστεύω ότι έπαιξα και έκανα καριέρα όση άξιζα».
Κύριε Κονιώτη, αναγνωρίζετε πόσα έχετε προσφέρει στα κυπριακά γήπεδα;
Δεν νιώθω οτι πρόσφερα στο ποδόσφαιρο, αλλά πήρα από αυτό. Το ποδόσφαιρο τότε, εκτός από άθλημα ήταν και μέσον για αναγνώριση.
Πότε ξεκινήσατε την καριέρα σας και τι θυμάστε από την τότε σταδιοδρομία σας;
Ξεκίνησα στα 12 μου στην ΑΕΛ και αγωνίστηκα στην πρώτη ομάδα στα 28 μου. Δεν υπήρξα ο βασικός τερματοφύλακας, αλλά ήμουν δεύτερος μαζί με τον Ανδρέα Κωνσταντίνου. Είμασταν οι τερματοφύλακες της ΑΕΛ. Μετά τις σπουδές μου, όταν επέστρεψα στην Κύπρο, πήγα στον Απόλλωνα όπου αγωνίστηκα από το 1980-1990. Να σημειώσω οτι ενδιάμεσα για έναν χρόνο αγωνίστηκα στον ΑΠΟΠ Πάφου, την δεκαετία του 1988-1989. Αυτό που θυμάμαι ήταν η μεγάλη μου επιθυμία να καθιερωθώ σαν πρώτος τερματοφύλακας.
Παρακολουθείτε σήμερα την εξέλιξη της ομάδας; Θα αλλάζατε κάτι στο ρόστερ της;
Βέβαια, παρακολουθώ τον Απόλλωνα. Αν μπορούσα να άλλαζα κάτι, θα άλλαζα το γεγονός με τους ξένους παίχτες. Δηλαδή, θα έφερνα λιγότερους ξένους, πιο ποιοτικούς και θα τους έβαζα μαζί με Κύπριους.
Είστε από τους πιο διακεκριμένους τερματοφύλακες της εποχής σας. Μια ζωή «μέσα» στα δίχτυα. Θα αλλάζατε ποτέ καριέρα;
Όχι. Δεν θα άλλαζα ποτέ καριέρα, γιατί πιστεύω ότι έπαιξα και έκανα καριέρα όση άξιζα!
Ποιες αποκρούσεις θυμάστε έντονα και πιο ματς θα μείνει για πάντα «χαραγμένο» στο μυαλό σας;
Είχα κάνει αρκετές αποκρούσεις στα τόσα χρόνια της καριέρας μου. Μεγάλη απόκρουση θεωρείται αυτή που γίνεται σε κρίσιμα παιχνίδια για την ομάδα σου. Θυμάμαι το 1983, την απόκρουση πέναλτι του Καϊάφα που κερδίσαμε 1-0. Επίσης, θυμάμαι στον ημιτελικό με την Ομόνοια το 1986 στο Μακάρειο στάδιο, την απόκρουση με κεφαλιά του Ιωάννου και του Μουρς, όπου πήγαμε στον τελικό με τον ΑΠΟΕΛ.
Ποια «εφόδια» θα πρέπει να έχει κάποιος σήμερα για να αρχίσει την καριέρα του ως τερματοφύλακας;
Σήμερα, ένας τερματοφύλακας πρέπει να είναι ψηλός με γρήγορα αντανακλαστικά, ευλύγιστος, αλτικός, αλλά πάνω από όλα δουλευτής και να έχει ένα ιδιαίτερο χαρακτήρα. Το έχω ξαναπεί: «Είσαι μόνος, μετά από εσένα είναι γκολ».
Κύριε Κονιώτη, γιατί σταματήσατε το ποδόσφαιρο την δεκαετία του 90; Μετανιώσατε καθόλου για αυτή την απόφαση;
Σταμάτησα γιατί μεγάλωσα. Ακολούθησε πίσω μου ο Μιχάλης Χρυστοφή που ήταν μεγάλο ταλέντο. Είχα την ευκαιρία να συνεχίσω ως προπονητής τερματοφυλάκων και μάλιστα τότε, ήμουν ο μοναδικός και ο πρώτος προπονητής τερματοφυλάκων στην Κύπρο. Καμία άλλη ομάδα δεν είχε προπονητή τερματοφυλάκων.
Το μήνυμα σας στον κόσμο του Απόλλωνα.
Ο Απόλλωνας είναι μεγάλη και ιστορική ομάδα. Τα τελευταία χρόνια πάντα πρωταγωνιστούσε, όμως τώρα δεν είναι στα καλύτερα του. Πρέπει όλοι να μείνουν ενωμένοι, κοντά στην ομάδα και τώρα που έχει αναλάβει ο Σοφρώνης Αυγουστή, είμαι σίγουρος ότι θα καταφέρει να οδηγήσει την ομάδα εκεί που της αξίζει!
Ποιους τερματοφύλακες σε Κύπρο και εξωτερικό ξεχωρίζετε;
Οι ξένοι τερματοφύλακες που ξεχωρίζουν για εμένα είναι ο τερματοφύλακας της ΑΕΚ ο Αθανασιάδης και ο Φαμπιάνο της Ομόνοιας. Όσον αφορά τους Κύπριους, ξεχωρίζω τον Μιχαήλ και τον τερματοφύλακα της ομάδας μου APEA Ακρωτηρίου, τον Κωνσταντίνο Στυλιανού. Ένα νεαρό και πολύ ταλαντούχο παιδί που αξίζει την ευκαιρία να μπει στην Α’ κατηγορία.
Σήμερα, με τι ασχολείστε;
Τώρα είμαι στην σύνταξη, μετά από 33 χρόνια στην Δημόσια Εκπαίδευση σαν γυμναστής και σαν προπονητής στην APEA Ακρωτηρίου.
Κρατάτε επαφές με παλαίμαχους ποδοσφαιριστές;
Βεβαίως και κρατάω επαφές με παλαίμαχους παίχτες, όχι μόνο από τον Απόλλωνα, αλλά και από την ΑΕΛ, τον Άρη και άλλες ομάδες Παγκύπρια.