Ανδρέας Κανάρης. Μεγάλο «κεφάλαιο» και μεγάλος παιχταράς της Ομόνοιας Λευκωσίας. Αγωνίστηκε στο τριφύλλι για 17 ολόκληρα χρόνια. Έδωσε αγώνες, πάλεψε στο γήπεδο και έφερε σπουδαίους τίτλους, αλλά και ωραίο θέαμα με τα γκολ του στον κόσμο της Ομόνοιας που τόσο αγαπάει!
«Είναι τιμή μου που αγωνίστηκα στην Ομόνοια για 17 ολόκληρα χρόνια», εξομολογείται στην αποκλειστική συνέντευξη του, που παραχώρησε στον Filathlos!
Σήμερα, απολαμβάνει όπως μας αναφέρει, την οικογένεια του, αλλά και τα τρία υπέροχα εγγονάκια του. Την Ήβη, τον Ανδρέα και την Ρένα.
Κύριε Κανάρη, πρώτα απ’όλα είναι τιμή μας που κάνουμε τη συνέντευξη, όντας ένας από τους κορυφαίους και καλύτερους παλαίμαχους ποδοσφαιριστές της Ομόνοιας. Το σχόλιο σας.
Σας ευχαριστώ. Είναι τιμή και για εμένα, που αγωνίστηκα για 17 χρόνια στην ΟΜΟΝΟΙΑ!
Για πόσα χρόνια ήσασταν αρχηγός της Ομόνοιας; Τι θυμάστε έντονα από εκείνες της εποχές;
Διετέλεσα αρχηγός της ΟΜΟΝΟΙΑΣ για περίπου δέκα χρόνια μετά την αποχώρηση του Νίκου Χαραλαμπους , και αρχηγός της εθνικής Κύπρου για περίπου δύο χρόνια, όσα με «άφησε» το παρασκήνιο. Εκείνες οι εποχές ήταν δύσκολες για τους ποδοσφαιριστές γιατί ο καθένας πήγαινε στη δουλειά του να σχολάσει, να παει προπόνηση, αλλά το σημαντικό ήταν η αγάπη του κόσμου που ήταν εντυπωσιακή.
Πάντα θέλατε να γίνετε ποδοσφαιριστής;
Πάντα! Από μικρός είχα όνειρο ότι μπορούσα να παίξω στην ΟΜΟΝΟΙΑ . Στην αρχή δεν πίστευα ότι μπορούσα να παίξω και τελικά έμεινα 17 χρόνια!
Ήταν όντως, όμορφα χρόνια; Τι άλλαξε στη σημερινή εποχή;
Δύσκολα, αλλά παρά πολύ ωραία χρόνια. Τα πάντα άλλαξαν στη σημερινή εποχή. Το ποδόσφαιρο έγινε «επαγγελματικό», μπήκαν τα χρήματα, άρχισαν οι «κομπίνες» και δεν εμπιστεύεσαι κανένα.
Υπάρχει τίμιο παιχνίδι στις μέρες μας;
Εντάξει, δεν σημαίνει ότι όλα τα παιχνίδια είναι στημένα. Υπάρχει και το τίμιο παιχνίδι.
Ποιους ποδοσφαιριστές θαυμάζατε τον καιρό σας και γιατί;
Θα σας πω της ομάδας μου. Τον Σωτήρη Καϊάφα, τον Νίκο Χαραλάμπους, τον Κόκο Αντωνίου, τον Κλείτο Ερωτόκριτου, τον Ευαγόρα Χριστοφή, τον Νίκο Πατίκης, τον Σωτήρη Τσίκκο, τον Τάκη Μαυρή, τον Γκρέκορι και τον Φίλιππο Δημητρίου. Δύσκολα αφήνεις κάποιον έξω στη χρήση εποχή που ζήσαμε!
Κύριε Κανάρη, απ’οτι γνωρίζουμε, τα δυο παιδιά σας, δεν τα αποχωριζόσασταν στο γήπεδο. Ποιες στιγμές θυμάστε;
Ο Αλέξης γεννήθηκε το 1984, οπόταν με πρόλαβε πολύ λίγο. Η Τάνια ήταν πανταχού παρόν. Στην προπόνηση, στη σύσκεψη, στο παιχνίδι, μέχρι και στον τελευταίο γύρο του θριάμβου στην τιμητική.
Δηλώνετε καθαρά Ομονοιάτης. Παρακολουθείτε την σημερινή Ομόνοια;
Σίγουρα παρακολουθώ την ΟΜΟΝΟΙΑ, αφού είναι η ομάδα που με ανέδειξε!
Πάτε γήπεδο;
Μερικές φορές ναι και μερικές φορές από την τηλεόραση.
Ζήσατε δόξα, πανηγυρίσατε τίτλους, βάλατε πολλά γκολ… Είστε γεμάτος ως άνθρωπος;
Μπορώ να πω ναι. Έχω την οικογένεια μου, την γυναίκα μου την Ήβη, τα δυο υπέροχα παιδιά μου, την Τανια και τον Αλέξη αλλά και τα τρία υπέροχα εγγονάκια. Την Ήβη, τον Αντρέα και τη Ρένα. Είχα μια λαμπρή καριέρα είμαστε μια ευτυχισμένη οικογένεια!
Την πιο πολύτιμη συμβουλή σας σε έναν νέο που θέλει να ασχοληθεί με το ποδόσφαιρο…
Αν θέλει να ασχοληθεί, πρέπει να προπονείται σοβαρά, να ακούει τις οδηγίες των προπονητών του και όταν αρχίσει να παίζει, να μάθει να παίζει πάντα για να κερδίσει, αλλά πρέπει να μάθει και να χάνει. Το ποδόσφαιρο, όμως, θέλει πολλή δουλειά…